dinsdag 21 februari 2012

Zondag, 19 februari 2012

Het echte werk kan bijna starten.

 Na 2 weken observeren is het bijna aan ons. De lesjes wiskunde worden vanaf volgende week gegeven door de 8 vrijwilligers. Er heerst toch een aangename spanning in de volunteerhouse. Iedereen is ijverig bezig om zijn lesje goed voor te bereiden. Het is moeilijk in te schatten hoe de kinderen gaan reageren op hun nieuwe teacher. Hopelijk lopen de verwachtingen een beetje gelijk met die van ons. Voor alle duidelijkheid zal ik even de verdeling van de klasjes opsommen:

·         KG 1                      teacher Nathalie en  Yara
(Kindergarden)               
·         KG 2                      teacher Astrid
·         KG 3                      teacher Charlotte
·         STD 1                    teacher Sofie
(Standard)
·         STD 2                    teacher Stijn
·         STD 3                    teacher Ann-Sophie
·         STD 4                    teacher Quinten 

Even zal ik kort mijn les omschrijven. Recognize the fact that order of the multiplication doesn’t change the product. Met andere woorden de kinderen duidelijk maken dat de vermenigvuldigingen commutatief is, de termen kunnen omgedraaid worden maar het product blijft hetzelfde. Ik heb mijn les zo goed mogelijk proberen uit te schrijven. Maar what’s the African style? Ik heb zelf mijn verwachtingen nog niet te hoog gelegd.  Ik ga het even op mij laten afkomen. Zelf heb ik bewust nog maar één les voorbereid. Ik wil mezelf flexibel opstellen ten opzichte van de leerkrachten van hier. Miss Dorothy is de leerkracht van de tweede klas. Ze heeft me een zeer goed gevoel gegeven. Tijdens mijn laatste dag observeren mocht ik ook even helpen om de agenda’s te vervolledigen. Van deze gelegenheid heb ik even gebruik gemaakt om deze ’s na te kijken en te zien hoe ze hier hun dairy hanteren. Hieruit blijkt dat Miss Dorothy de kinderen zeer nauw aan het hart ligt. Ze geeft elke week zeer duidelijk feedback aan de ouders. Net zoals bij ons moeten de ouders elke week de agenda van hun kind handtekenen. Waardoor er een duidelijk communicatie is naar de ouders toe. 

Af en toe heb ik nog een beetje moeite met de taal. Zelf beheers ik niet voldoende Engels om me vaak vlot uit te drukken. Hier wordt daarenboven ook het Keniaans-Engels gehanteerd. Hierdoor wordt het vaak nog moeilijker om alles te begrijpen maar met gebaren en enkele staakwoorden komen we al een stuk verder. Dit zal na verloop van tijd wel vorderen, hoop ik! :) Onder het motto: ‘Hakuna matata’ ga ik verder deze stage tegemoet ! Wish me luck !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten