WAKAWAKA KENIA: Teacher, teacher ...

Wat ga ik class 2 missen, zowel van de kinderen als van de klastitularis. Miss Dorothy, ze is zo begaan met elk kind. Ze behoudt het overzicht over de klas en geeft elk kind zeer goede feedback. Wanneer ik vooraan sta, geeft ze me steeds raad. Deze feedback vindt naar mijn mening, niet plaats tussen student en mentor maar het neemt eerder de vorm aan van tips die collega's elkaar onderling geven. Ze heeft zulke goede ideeën. Daarenboven vertelde Miss Dorothy dat haar ambities verder reiken dan de primary school. Ze heeft één jaar gestudeerd maar overgaan naar het tweede jaar is niet zo simpel. Eerst moet er terug geld in het laatje komen. Voor elk jaar dat je meer studeert, stijgt het niveau waarop je later terecht gaat komen: primary school, secundary school, … Beetje bij beetje komt ze er wel. Hopelijk lukt het haar om de eindjes aan elkaar te knopen en verder te gaan met studeren. Ze is zo intelligentie. Het zou jammer zijn dat ze deze kansen moet laten liggen omwille van het gebrek aan financiële middelen. Dit wil echter niet wil zeggen dat ze hier in de Rainbowschool geen prachtig werk verricht. Voor het project is ze een zeer sterke schakel. Het zou ook jammer zijn dat we afscheid van haar zouden moeten nemen. Maar zover zijn we nog niet.

Nu kan class 2 nog ten volle genieten van deze prachtige juf, net zoals ik. Sommige bloglezers zullen misschien denken, op basis van de vorige verslagen dat ze niet altijd zo didactisch te werk gaat, maar je moet alles in zijn context plaatsen. In vergelijking met de andere leerkrachten weet ze heel goed waar ze mee bezig is. Bovendien staat ze ook open voor nieuwe ideeën. 'Sharing ideas' zoals ze dit zo mooi noemt. Het delen van elkaars kennis. Ja ja, de liefde is groot tussen de twee teachers van class 2.

Enkele voorbeelden.

Leerlingen moeten al vrij snel puntoefeningen oplossen, 3 + … = 7. Ik legde dit uit door de omgekeerde bewerkingen toe te passen. 7 – 3 = … Maar dit was een straatje te ver merkten zowel ik als miss Dorothy op. Hierdoor kreeg zij het idee om een weegschaal boven te halen. In de school zijn balansen aanwezig waaraan kleine bekertjes bevestigd zijn. Met dank aan de Hasseltse studenten die hiervoor gezorgd hebben.

Hoe ging ze nu te werk gaan? Wel, in het eerste bekertje lagen 3 ringen en in het tweede bekertje lagen 7 ringen. Dit was niet gelijk. Dus hoeveel voorwerpen moesten we hier nog toevoegen? We vulden aan tot onze weegschaal gebalanceerd was. Wat uiteindelijk 4 als oplossing gaf. Prachtig toch!

In de school is wel wat materiaal aanwezig maar wat ermee gedaan? Zo is er ook een stavenspel. Hoe zouden we dit in de klas kunnen hanteren? Wel nadat ik en miss Dorothy de hoofden bij elkaar hadden gestoken, kwam het volgende voorstel uit de bus. Leerlingen moeten uit 1 getal kunnen zeggen hoeveel eenheden (ones), tientallen (tens), honderdtallen (hundreds), … dat getal heeft. Op de foto kan je zien hoe dit in zijn werk gaat.

Eén cirkel rond de eerste staaf staat voor 1 eenheid. Als we een cirkel toevoegen aan de tweede staaf, geeft dit samen 1 eenheid en 1 tiental, wat het getal 11 als resultaat geeft.

Ook heb ik al gemerkt dat mijn kleine insteken niet zomaar verloren gaan. Wanneer de kinderen tijdens de les moeten opletten, vraagt miss Dorothy de aandacht door hun handen in de lucht te laten steken. Op deze manier zijn ze met niets anders bezig en bijgevolg zijn ze aandachtig. Ook als de kinderen buiten willen gaan, kan dit in stilte gebeuren. Dus de rij die het snelst en het flinkst klaar zit, mag dus ook eerst vertrekken.

De tafelbeer wordt eveneens al goed geïntegreerd. Met dank aan de vrienden die voor deze beer gezorgd hebben. Je ziet, jullie verrichten hier ook goed werk! Tijdens mijn observaties heb ik gemerkt dat de kinderen zeer veel moeite hebben om de maaltafels op te lossen. De tafels worden onvoldoende ingeoefend. Hiervoor heb ik een spel bedacht. De kinderen zijn zeer competitief en willen graag winnen. Dus dit heb ik ook verwerkt in het spel: Elke rij komt afzonderlijk naar voor. De kinderen staan per twee voor mij. Iemand uit de klas zegt een tafel en de twee spelers moeten om ter snelst het juiste antwoord zeggen. Wie het juist heeft mag terug aansluiten, wie het fout heeft, neemt terug plaats achter zijn lessenaar. Dit wordt herhaald tot er één iemand overblijft die deze beer een dag lang op zijn plaats mag laten staan. Dit spel zorgt voor een hoge betrokkenheid en op die manier worden de maaltafels elke dag herhaald. Het automatiseren is iets wat zeer belangrijk is voor de kinderen. Ze gaan dit constant nodig hebben maar dit blijft een discussiepunt. Miss Dorothy grapt vaak over het feit dat ik hier zoveel tijd insteek. Ze vindt het belangrijker dat de leerlingen door te turven de oplossing kunnen bekomen. Terwijl het vaak onmogelijk wordt om 7 x 8 snel op te lossen door middel van streepjes te trekken. Op deze foto zie je ons gesprek uitgeschreven


Ik noem het: Sharing (Wat denk je daarvan?)

Niet met alle ideeën ben ik het 100 % eens. Vrijdag tijdens de assembly was er de “prijsuitreiking” van de examenresultaten. Hier ging een hele ceremonie aan vooraf. Dit wilde ook zeggen dat de kinderen er piekfijn uit moesten zien. Dus de regels werden even op een rijtje gezet.:

Haren scheren.
Nagels mooi wassen.
Schoenen proper maken.
Sportuniform proper maken en aandoen.
Hun rapport meebrengen van thuis.
…

Bij de eerste regel meldde miss Dorothy het volgende: “Als dit niet gebeurt, scheer ik jullie haar zelf af!” Ze zei dit met een lach dus ik nam het niet zo serieus. Op vrijdagochtend kwam ik in de school aan en zag ik toch raar geschoren coups rondlopen. Toen ik in de klas aankwam merkte ik op dat miss Dorothy in de niet-geschoren haren haar schaar had gezet. Voortaan zullen de kinderen wel twee keer nadenken voor ze ongeschoren terug naar school gaan.

Opgeruimd staat netjes

Dit was mijn motto voor deze week. Ik hoor mijn moedertje al zeggen: “En daar kan hij wel de kasten opruimen.” Alles voor het goeie doel hé, darling! Hopelijk blijft het een beetje opgeruimd of ben ik hierin te idealistisch?

Hoe zit het allemaal in de kast?